Liceum Francuskie w Warszawie zajmuje wyjątkowe miejsce wśród prywatnych, międzynarodowych szkół w Polsce – jest jedyną zagraniczną placówką oświatową, której tradycja sięga czasów przedwojennych. Utworzona w 1919 r. z inicjatywy francuskiego rządu, placówka miała być ważnym symbolem stosunków polsko-francuskich po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
Kiedy Szkoła Francuska w Warszawie otworzyła po raz pierwszy swoje drzwi
w październiku 1919 r. i rozpoczęła pierwszy rok szkolny pod dyrekcją Abela Mansuy’a, francuskiego historyka i pasjonata Polski, liczyła tylko 70 uczniów, a większość z nich była dziećmi francuskich żołnierzy lub dyplomatów z różnych krajów europejskich.
W bardzo krótkim czasie otworzyła się dla zamożniejszych mieszkańców Warszawy, których przekonała wysoka jakość nauczania, a także przyjmowała przed wojną uczniów żydowskiego pochodzenia.
Rok 1932 jest dla placówki rokiem przełomowym, liceum przechodzi pod opiekę państwa. Zarządowi przewodniczy Konsul Francji, Ambasador staje się Honorowym Prezesem. Na czele placówki staje Dyrektor. Abel Mansuy ustępuje miejsca Jeanowi Delobelowi.
Program nauczania odpowiadał temu obowiązującemu w liceach we Francji. Francuski był językiem obowiązkowym, z wyjątkiem zajęć z języków
oraz historii Polski. W marcu 1937 r. podpisano z polskimi władzami porozumienie dotyczące „Liceum Francuskiego w Warszawie, placówki mieszanej”. Na jego mocy szkoła podlegała podwójnym kontrolom – francuskiej i polskiej. Dzięki temu uczniowie, którzy chcieli otrzymać również polską maturę w tym samym czasie co francuską (baccalauréat) mogli zdawać egzaminy również z polskich przedmiotów.
Kiedy wybuchła II wojna światowa w 1939 r. Jean Delobel, ówczesny dyrektor szkoły,
został zmuszony do opuszczenia stanowiska, aby dołączyć do francuskich sił zbrojnych,
a Liceum Francuskie zostało zamknięte. Wielu uczniów Liceum wzięło udział w Powstaniu Warszawskim, wśród nich byli m.in.: Krystyna Felińska, Alina Jaroszewska-Wakar,
Andrzej Jachymczyk, Andrzej Kotarski, oraz Tadeusz Lutoborski. Liceum Francuskie w Warszawie otworzyło się ponownie dopiero 9 lat po zakończeniu wojny, w 1954 r.
Liczni absolwenci mieli bardzo duży wpływ na dalszy rozwój Polski. Wśród nich jest były oficer Błękitnej Armii generała Hallera i założyciel Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi Franciszek Skupieński, polski reżyser filmowy Wadim Berestowski,
Tadeusz Lutoborski, aktywista i były prezes Warszawskiej Rodziny Katyńskiej, oraz pierwsza polska kobieta – dyplomata Natalia Askenazy.
